इथे ऊन अन् गर्द सावली, इथेच प्रेमळ निसर्ग माऊली |
इथेच झाडे, पाने अन् फुले
रसाळ फाळांची रास इथे |
पिवळे पान, पर्णहीन वृक्ष इथे,
इथेच वटणे, भकास होणे |
कोंब, डिर अन् नवपल्लवी,
इथेच हिरवळी पुन्हा बहरणे |
दगड, धोंडे, माती इथेची
खाचा, खळगे रस्त्यावरती |
इथे हिरवळ, सुवास दरवळ,
चरणी गालिचे गार इथे |
चित्र विचित्र त्या गडद सावल्या,
इथेच भिववीती कोमल हृदया |
वाऱ्याच्या झुळूके सरशी,
इथेची पसरतो सुगंध रानी |
गडद रजनी, चमकते तारे,
इथेची येतो चांद कवडसा |
मी रंजना राव, मुंबईस्थित ब्लॉगर, लेखिका, असून महाराष्ट्र शासनाच्या शिक्षण विभागात प्रशासकीय अधिकारी आहे.
मातृ भाषेतून माझे विचार आणि अनुभव यांचे, कथा कथना द्वारे हजारो वाचकांना वेगळ्या जगाची सैर करवून आणते. 💖
माझा लेखन प्रवास मी कर्जत येथे शिक्षिका असताना 89′ ला सुरु झाला.🕰️
माझ्या ब्लॉगवर तुमचा स्वागत आहे.
तुम्ही येथे आलात आहात याचा आनंद आहे!
लाल भडक जास्वंद शोभतो हिरव्या दुर्वांसहशुभ्र मोगरे हळू बिलगती त्या हर त्रिदळा ॥कृष्ण मंजिरी लाजुन स्पर्शे नील गोकर्णागोड गुलाबी गुलाब खूलतो लेऊन स्वपर्णा ॥१॥ जमला
Step – 1 खास मागणीस्तव 🙏तुटलेले माहेर आणि अजून न जोडलेले सासर यामध्ये अडकलेल्या तरुण मुली आणि मुलांसाठी… “एक मिनिट” वालेनुस्के घेऊन आपल्या भेटीस आले
परवा अचानक मैत्रीण रेखा आणि भाची प्रीती बरोबर मराठी नाटक, “चारचौघी” बघायचा योग आला. अप्रतिम अशा कालातीत विषयाची मांडणी आहे नाटकाची. 91 मध्ये प्रसारित झालेले
